Πολιτική ομελέτα με αυγά φιδιού

Είναι άξιο θαυμασμού πόσο γρήγορα είναι τα αντανακλαστικά των κομματικών εκπροσώπων και των ομιλούντων κεφαλών των τηλεοπτικών παραθύρων όταν θέλουν να υποκριθούν τους προστάτες του δημοκρατικού πολιτεύματος, που συστηματικά υπονομεύουν, ορμώμενοι από περιστατικά μικρής πραγματικής σημασίας, αλλά μεγάλης επικοινωνιακής απήχησης.

Το "ζωντανό" τηλεοπτικό επεισόδιο ανάμεσα στο μέλος της Χρυσής Αυγής και στις παραβρισκόμενες συνομιλήτριες του [ήταν και ο Παυλόπουλος, αλλά σε κατάσταση στάσης των βιολογικών του λειτουργιών] θεωρήθηκε ένα τεράστιο πλήγμα στη δημοκρατία και άλλα τέτοια καταστροφικά. Η αλήθεια είναι ότι πέρα από την αισθητικά οικτρή εικόνα και το δικονομικά επιλήψιμο συμβάν, σε επίπεδο ειρηνοδικείου, οι αντιδράσεις ήταν υπερβολικές. Και ήταν αναμενόμενο.

Ήταν ένα ακόμη ωραίο πυροτέχνημα για να καλυφθούν τα πραγματικά θέματα. Όταν τις ίδιες μέρες καρκινοπαθείς καλούνταν να πληρώσουν φάρμακα, απαραίτητα για την επιβίωση τους, κόστους χιλιάδων ευρώ από τις τσέπες τους, εξαιτίας της τραγικής πολιτικής των δοσίλογων υπουργών και βουλευτών, το θέμα της δημόσιας συζήτησης ήταν το ξύλο που έπαιξε η Κανέλη με τον Κασιδιάρη, σαν κακισμένες θείτσες, σαν ο θίασος κάποιας εκπομπής που γεμίζει τις μεσημεριανές ώρες φελλών και ηλιθίων.

Δεν είναι δυνατόν κάποιος να εκπλήσσεται από το ποιόν των μελών μιας "πολιτικής" οργάνωσης που έχει μπλέξει ένα συνονθύλευμα ιδεών σε μια ιδεολογική σούπα δείγμα την ημιμάθειας των ιδρυτών της. Και αν τα ΜΜΕ ήθελαν να προστατέψουν τη δημοκρατική λειτουργία, θα έπρεπε να τους προβάλουν όπως πραγματικά είναι και όχι να αποσιωπούν, περιέργως, τις θέσεις τους. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε κάποιος πολικά ανώριμος ψηφοφόρος να επιλέξει με τη ψήφο του αυτούς τους γελοίους για να τον εκπροσωπούν.

Αυτό που ακατανόητα ξεχνούν όλοι είναι ότι τέτοιοι ακραίοι ιδεολογικοί πόλοι δεν αποκτούν πρόσβαση, βάση και ισχύ στην κοινωνία εξαιτίας του "γοητευτικού" λόγου τους, που τον παρουσιάζουμε λες και είναι φορέας κάποιας μυστικιστικής δύναμης που εκτρέπει τους συνετούς πολίτες από το δρόμο της δημοκρατίας. Αυτοί οι πόλοι γιγαντώνονται γιατί στρέφεται προς αυτούς, ως τελευταία απεγνωσμένη επιλογή, μια κοινωνία που έχει περάσει τα όρια της κατάρρευσης και το σημείο θραύσης της.

Ο εθνικοσοσιαλισμός στην Γερμανία του μεσοπολέμου δε γιγαντώθηκε επειδή το μουστάκι του Χίτλερ ήταν αξιαγάπητο, αλλά επειδή η συνθήκη των Βερσαλλιών είχε επιβάλει στην ταπεινωμένη χώρα μια ύπαρξη καθαρτήριο.

Και το ίδιο συμβαίνει σήμερα στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, όπου η μία μετά την άλλη πέφτουν σε ένα ντόμινο χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης μέσω μιας συντονισμένης προσπάθειας ελέγχου τους κάτω από τη μέγγενη γιγαντιαίων, μη αποπληρώσιμων δανείων.

Το πραγματικό αβγό του φιδιού δεν εκκολάπτεται από τους λόγους τσαρλατάνων των άκρων, εκκολάπτεται μέσα στις αγκάλες των προδοτών πολιτικών μας, των οσφυοκαμπτών, των εγκληματιών αυτών που πουλάνε τις πατρίδες τους στα γαμημένα τραπεζικά κέντρα των Βρυξελλών.

Οι πράξεις τους είναι που συνθλίβουν τις κοινωνίες που ορκίζονται να υπηρετούν, που μετατρέπουν τα Συντάγματα των χωρών τους σε κουρελόχαρτα, είναι αυτές που εξόφθαλμα, ανερυθρίαστα και απροκάλυπτα εξυπηρετούν ένα χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα, όχι στο όνομα κάποιας ιδεολογίας πια, αλλά στο όνομα μιας ανεξέλεγκτης κυριαρχίας της οικονομικής ελίτ που έχει παρεισφρήσει σε κάθε τομέα των "δημοκρατικών" λειτουργιών των πρώην κυριάρχων εθνών.

Είναι βαθιά γελασμένος και αφελής όποιος εναποθέτει πια τις οποιοσδήποτε ελπίδες του σε αυτούς τους επαγγελματίες ψεύτες, όλων των ιδεολογικών κατευθύνσεων. Αριστεροί προστάτες του καπιταλισμού και Δεξιοί υπέρμαχοι του Σοσιαλισμού. Η πολιτική ομελέτα που σας σερβίρουν μυρίζει σαν οχετός. Καλή σας όρεξη.

Η λύση ξεπερνάει πλέον τα ειρηνικά μέσα. Πολύ απλά γιατί το σύστημα είναι μολυσμένο. Οι απλοί άνθρωποι της Ευρώπης θα πρέπει να αποφασίσουν για τις τύχες τους. Μόνοι τους. Από την αρχή. Ας θυμηθούμε άλλωστε ότι οι σύγχρονες Δημοκρατίες γεννήθηκαν μέσα από τη βία. Και μέσα από αυτή θα αναγεννηθούν.