Εργασία (ψυχαναγκασμός) και χαρά

Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα κάποτε στην οποία μου είχαν πει "Μα ο Steve Jobs ήταν τόσο επιτυχημένος!". Είναι γνωστό ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν το χαρακτηριστικό παράδειγμα του σκατένιου, εγωκεντρικού, εγωμανούς καθάρματος, όμως ήταν διάσημος και πλούσιος. Άρα επιτυχημένος.

Βλέπετε η επαγγελματική "επιτυχία" του καθενός είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα μετά το ίδιο του το όνομα. Συνήθως ρωτάμε "Πώς σε λένε" και μετά "τι δουλειά κάνεις". Άλλωστε η επαγγελματική αποκατάσταση, δηλαδή το πόσα χρήματα θα βγάζεις από την πώληση της εργασίας σου, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μοντέρνας δυτικής εκπαίδευσης, το raison d'etre του σύγχρονου ανθρώπου.

Να 'μαστε λοιπόν κάπου στα μέσα των τριάντα μας χρόνων, μιλάω με βάση την δική μου εμπειρία και των ατόμων που γνωρίζω και ο καθένας λίγο πολύ διάγει έναν επαγγελματικό βίο που είναι ένας συνδυασμός επιλογής, ικανοτήτων, συμπτώσεων και τύχης.

Πόσοι είναι ικανοποιημένοι από αυτό που κάνουν ή από το περιβάλλον στο οποίο το κάνουν; Από ότι διαισθάνομαι υπάρχει μια γενική κόπωση και δυσαρέσκεια, η αίσθηση ότι η εργασία που κάποτε ασκούσαν με υπομονή, επιμονή και καλή διάθεση τώρα τους στραγγίζει πνευματικά και ψυχικά.

Βέβαια οι περισσότεροι είναι πολύ πιο ικανοί από εμένα, οπότε έχουν μια σταθερότερη επαγγελματική πορεία και για αυτό είναι απόλυτα κατανοητό ότι αν και δυσαρεστημένοι δύσκολα θα αποφάσιζαν να εγκαταλείψουν ότι έχουν φτιάξει μέχρι τώρα.

Εγώ από την άλλη, μιας και ποτέ δεν κατάφερα να στεριώσω, λόγω φυσικά της βλακείας που με δέρνει, είμαι από την μία περισσότερο ελεύθερος και από την άλλη ακόμη περισσότερο περιορισμένος. Σαν κατασκευαστής ιστοσελίδων κάηκα. Αυτή η ασχολία όχι απλά δεν με γεμίζει, αλλά την μισώ. Είναι μια μη αποδοτική άσκηση υπομονής, είναι σαν να κάνεις κουπί ανάποδα στο ρέμα την ανοησίας. Αυτή φυσικά είναι η προσωπική μου εμπειρία στον μικρομεσαίο χώρο, μπορεί άλλοι να την έχουν δει γκουρού, hipster super startup ιδιοφυΐες και μπράβο τους.

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι κάπου εδώ είναι η στιγμή για όποιον θέλει να σκεφτεί την αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού, όχι ότι το κλίμα στην Ελλάδα του Σαμαρά του Μεγαλοδύναμου είναι θετικό και ευνοϊκό, αλλά εξίσου αρνητικός είναι και ο ψυχαναγκασμός μιας ασχολίας που σε αρρωσταίνει.

Αν έχετε καμιά λαμπρή επιχειρηματική ιδέα είμαι ανοικτός σε προτάσεις.