Βότσαλα στον ωκεανό
Παλαιότερα είχα γράψει πως η ζωή μας μοιάζει με τους κυματισμούς που προκαλεί μια πέτρα μέσα στη λίμνη. Οι κυματισμοί αυτοί, όσο μικροί και αν είναι, επηρεάζουν τους γύρω μας. Και μερικές φορές, σπάνια, τυγχάνει αυτοί οι κυματισμοί να συντονίζονται και να δημιουργούν κύματα μεγάλα. Κύματα που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Γι' αυτό γράφω και ας είναι εις μάτην. Γιατί ελπίζω ότι τα μικρά βοτσαλάκια που πετάω και εγώ στον ωκεανό της παγκόσμιας ανθρώπινης συνείδησης και νόησης μπορεί να συμβάλουν, έστω και ελάχιστα, στη δημιουργία ενός κύματος.
Δεν θα κουράζομαι να το λέω. Αν θέλουμε να αλλάξει κάτι στο κόσμο μας, αν θέλουμε να αφήσουμε μια κληρονομιά στις επόμενες γενιές που δεν θα είναι μιζέρια και ικεσίες για συγχώρεση, αν δεν θέλουμε να μας θυμούνται ως τη γενιά των σκλάβων που αγάπησαν τα δεσμά τους, ως τη γενιά των τρομαγμένων και ευνουχισμένων ατόμων που είχαν τα πάντα χωρίς να έχουν τίποτα στα αλήθεια, πρέπει να νιώσουμε βαθιά μέσα μας το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η ανθρωπότητα.
Δεν αρκούν μερικά λεπτά συζήτησης, μια φευγαλέα ματιά στις ειδήσεις και μετά επιστροφή στα δεσμά μας. Αν ο καθένας μας δε νιώθει αυτές τις μέρες προβληματισμό, θλίψη και οργή τότε δεν έχει καταλάβει τίποτα. Θλίψη και οργή όχι γιατί δεν έχει αρκετά για να αγοράσει όσα θα ήθελε, αλλά θλίψη και οργή γιατί αυτό είναι το μόνο που σκέφτεται.
Η συνειδητοποίηση της κατάστασης μας είναι το πρώτο και το απαραίτητο βήμα. Ο χρόνος μας είναι δανεικός και κάθε μέρα που περνάει ο Ρουβίκωνας χάνεται όλο και πιο πίσω στον ορίζοντα. Σε αυτή τη μάχη κανένας μόνος του δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Χρειάζεται συντριπτική υπεροχή αριθμών. Χρειάζεται μία και μόνο απόφαση από τον καθένα μας. Τίποτα άλλο...
Και έτσι κάθομαι και πετάω βότσαλα στον ωκεανό, βλέποντας μικρούς κυματισμούς. Και βλέπω και άλλους να το κάνουν. Ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά είναι πολύ λίγοι. Οι άλλοι προτιμούν τη βολική σιωπή...
Τουλάχιστον ακούω ακόμη το ουρλιαχτό του γερο-σκύλου μέσα μου. Και ξέρω ότι έχω συντροφιά...
"You must be the change you want to see in the world."
-Mahatma Gandhi-
Δεν υπάρχουν σχόλια: